1) اسلام دینی بود که با «نه»ی محمد(ص) - وارث ابراهیم(ع) و مظهر دین توحید خدا و وحدت خلق – در تاریخ انسان پدید آمد،نه ای که شعار توحید با آن آغاز می شود،شعاری که اسلام در برابر شرک – مذهب اشرافیت و مصلحت – با آن آغاز شد.و تشیع،اسلامی بود که با «نه»ی علی بزرگ(ع) – وارث محمد(ص) و مظهر اسلام عدالت و حقیقت – در تاریخ اسلام،چهرهء خود را مشخص کرد و نیز جهت خود را.نه ای که وی،در شورای انتخاب خلیفه،در پاسخ عبدالرحمن-مظهر اسلام اشرافیت و مصلحت!-گفت.
2) اساسی ترین شعارهای شیعه:
ولایت علی:برای رهائی از ولایت جور!
امامت:برای زدن داغ باطله و مهر کفر و غصب بر جبین خلافت!
عدالت:برای واژگون کردن نظام تضاد و تبعیض مالکیت!
انتظار:برای اعتراض به وضع موجود و مخصوصا شعائر ظاهری که همهء جنایات را مشیّت بالغهء الهی می داند!
مرجعیت:برای ایجاد مرکزیت در نهضت!
تقلید:برای تشکیل نیروها و نظم و تعیین جهت!
نیابت امام:برای داشتن رهبری مسئول!
سهم امام(ع):برای تأمین بودجهء مبارزه و ادارهء تشکیلات،در نظامی که همهء بودجه ها را حکومت زور به نام شرع می گیرد! [نصف خمس،سهم سادات فقیر و نصف دیگرش،سهم امام(ع)است].
سوگواری:برای طرح مداوم جنگ تاریخی شیعه و زنده نگاهداشتن یاد شهیدان!
عاشورا:برای رسوا کردن نظام حاکم و تعیین هدف و شکل مبارزه!
تقیه:برای ایجاد پوششی هوشیارانه بر روی تشکیلات!
3) شیعه همچون یک حزب انقلابی مجهز،آگاه و دارای ایدئولوژی بسیار عمیق و روشن،شعارهای قاطع و صریح و تشکیلات و انضباط دقیق و منظم،رهبری اکثر حرکت های آزادیخواه و عدالت طلب توده های محروم و ستمدیده را به دست داشته و کانون خواست های مردم به شمار می آمده است.
ادامه دارد...